شاخص CPI به معنای شاخص قیمت مصرف کننده و مخفف اصطلاح (Concumer Price Index) میباشد. این شاخص یکی از مهمترین شاخصهای اقتصادی کشورها است٬ زیرا چشم انداز تورم و تخمین نرخ بهره را به خوبی مشخص میکند. شاخص CPI میتواند به طور قابل توجهی شرایط اقتصادی و میزان سلامت اقتصاد را نشان دهد.
شاخص CPI به دلیل اهمیت زیاد٬ لحظهی انتشار آن نوسانات بسیار بالایی دارد که حتی تا ۲۰۰ پیپ میتواند بر روی ارز ایجاد شود. معامله گران معمولاً از چند ساعت قبل از انتشار داده های CPI معاملات خود را می بندند یا از حجم معاملات کم میکنند. داده های قیمت مصرف کننده شامل انرژی، خدمات، غذا، دارو و... است از آنجا که طیف وسیعی از کالاها و خدمات را در بر می گیرد شرایط اقتصادی کشور را به وضوح نشان می دهد.
شاخص CPI آمریکا به دلیل اهمیت بالا تمام بازارهای مالی جهانی را تحت تاثیر قرار میدهد. بازهی انتشار شاخص مصرف کننده در کشورهای مختلف فرق دارد٬ مثلاً در آمریکا و ژاپن به صورت ماهیانه است در حالی که در نیوزلند و استرالیا سه ماهه منتشر میشود. بانک مرکزی دادههای CPI را مبنای تصمیمات و رفتار خود قرار میدهد به این معنی که اگر شاخص CPI بالا گزارش شود٬ سیاستهای شدید انقباضی همچنان ادامه مییابد اما اگر شاخص CPI کاهش پیدا کرد بانک هم سیاستهای نرم ترس اتخاذ میکند. ارقام شاخص CPI میزان افزایش نرخ بهره بعدی را تعیین میکند.
آموزش صفر تا صد فارکس رو اگر میخواهید به زبانی ساده به همراه استراتژی معاملاتی به شیوه نوین و منحصر به فرد بیاموزید٫ دوره مقدماتی آکادمی پیپراز مشاهده کنید.
اگر میخواهید در مناسبترین کارگزاری فارکس از لحاظ واریز٫ برداشت٫ کارمزد معاملات٫ پشتیبانی قوی و... برای ایران ثبتنام کنید اینجا را کلیک کنید
شاخص CPI اگر در داده های خود بیشتر از انتظارات گزارش شود به این معناست که تورم در حال افزایش است بنابراین ارز کشور نیز تقویت میشود٬ چون بانک برای مهار تورم مجبور به افزایش نرخ بهره است و درنتیجه ارزان آن کشور تقویت خواهد شد.
در اقتصاد دو نوع تورم مخرب داریم:
تورم منفی و پایین
تورم بالا
زمانی که تورم در کشور منفی یا کم باشد بدلیل کم شدن و ثبات طولانی قیمتها تولیدکنندگان و صاحبان مشاغل نسبت به تولید و ارائه خدمات بی میل میشوند٬ زیرا چشم انداز سرمایهگذاری را نامطلوب میبینند. در چنین شرایطی بانک مرکزی با اتخاذ سیاستهای انبساطی دست به مداخله میزند به این معنا که به کارآفرینها وامهای کم بهره اعطا میکند و نرخ بهرهها را کاهش میدهد تا میل به سپرده گذاری کم شود و نقدینگی سپردهها به سمت تولید و اشتغال حرکت کند.
در مقابل هنگامی که تورم بالا گزارش میشود اجناس روز به روز گرانتر میشود و افراد به جهت نگرانی از گرانی بیشتر دست به خریدهای غیر ضروری میزنند این شرایط در صورت بازار کار مطلوب و دستمزدهای بالا به مراتب بدتر میشود. در چنین حالتی بانک مرکزی سیاستهای انقباضی اتخاذ میکند به این معنی که با افزایش نرخ بهره بانکی سعی میکند نرخ بهرهها را افزایش دهد تا نقدینگی در گردش را جمع آوری کند و مردم را به سپرده گذاری در بانکها تشویق کند.
افزایش نرخ بانکی اگر پشت سر هم اعمال شود به تولید ناخالص داخلی آسیب میزند و تولیدکنندگان را تشویق میکند که به جای سرمایهگذاری در بخش تولیدی و خدمات سرمایههای خود را سپرده کنند. این رویداد کشور را به سمت رکود می برد. اگر تورم بسیار بالا باشد بانک مرکزی به رکود بی توجهی میکند و انقباضات را تا رسیدن به هدف تورمی ادامه میدهد. و بعد از آن شروع به رفع رکود و کمک به تولید ناخالص داخلی میکند٬ زیرا مهار تورم نسبت به رکود در اولویت قرار دارد.
معمولاً با شروع کاهشهای تورم و اطمینان بانک مرکزی از کنترل تورم بانک مرکزی سیاست فرود نرم و کاهش نرخ بهره را شروع میکند. تورم مطلوب در یک اقتصاد سالم و پویا رقمی بین دو تا سه درصد است.
برای کسب دانش بیشتر در بازار فارکس مقالههای زیر را مطالعه کنید.