مفاهیم فاندامنتالی

شاخص PCE

شاخص PCE که مخفف (Personal Consumption Expenditures) یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین شاخص‎‌های اقتصادی که معیاری برای سنجش تورم کشور آمریکا است یا همان هزینه‌های مصارف شخصی در زبان فارسی است٬ که تغییرات قیمت کالاها و خدمات خریداری شده توسط سازمان‌های غیردولتی و مصرف کنندگان را به استثنای هزینه‌ی انرژی و غذا در آمریکا را اندازه گیری می‎‌کند و این تغییرات را در بصورت درصد نشان می‎‌دهد.

شاخص PCE بعنوان معیار اصلی در بانک مرکزی آمریکا که به آن فدرال رزرو یا FED گفته می‎‌شود برای سنجش تورم استفاده می‎‌کنند و به همین دلیل تغییرات شاخص PCE تاثیر زیادی بر روی تصمیمات فدرال رزرو٬ بخصوص در بحث تعیین نرخ سیاستی یا نرخ بهره می‌گذارد.

شاخص PCE چیست؟

شاخص PCE میزان تورم را در ایالات متحده آمریکا اندازه گیری می‎‌کند و همواره خدمات خریداری شده توسط مصرف‌کنندگان و تغییرات قیمت کالاها را دنبال می‌کند. این شاخص توسط (Bureau of Labor Statistics) یکی از واحدهای اداره کار آمریکا ارائه و منتشر می‎‌شود.

هر کدام از قیمت‌های سبدی مثل خدمات و کالاها که وزن‌ متفاوتی هم دارند٬ که شاخص PCE با دنبال کردن آنها نشان می‌دهد یک خانواده معمولی چقدر برای آن سبد هزینه می‌کند. برای درک بهتر معنی وزن متفاوت خدمات و کالاها این مثال را در نظر بگیرید که٬ اگر قیمت بنزین افزایش یابد تأثیر بیشتری بر شاخص PCE می‎‌گذارد تا اینکه قیمت سیب زمینی افزایش پیدا کند٬ چون بنزین بخش بزرگتری از هزینه‌های روزمره مصرف ‌کننده را نسبت به سیب زمینی تشکیل می‌دهد.

آموزش صفر تا صد فارکس رو اگر می‌خواهید به زبانی ساده به همراه استراتژی معاملاتی به شیوه نوین و منحصر به فرد بیاموزید٫ دوره مقدماتی آکادمی پیپ‌راز مشاهده کنید.

اگر می‌خواهید در مناسب‌ترین کارگزاری فارکس از لحاظ واریز٫ برداشت٫ کارمزد معاملات٫ پشتیبانی قوی و... برای ایران ثبت‌نام کنید اینجا را کلیک کنید

شاخص Core PCE و فدرال رزرو

شاخص PCE از نوع دیگر با نوسانات کمتر را شاخص Core PCE می‌گویند. حذف کردن قیمت‌های نوسان‌پذیرتر و فصلی‌ انرژی و مواد غذایی نقش مهمی در سیستم مالی ایالات متحده را دارد، چون فدرال رزرو به Core PCE توجه زیادی می‌کند تا تورم ایالات متحده را هنگام تنظیم سیاست پولی اندازه گیری کند. کمیته‌ی بازار آزاد فدرال (FOMC) در ژانویه ٬2012 شاخص PCE را به عنوان معیار اصلی خود برای سنجش تورم به جای PCI که یکی دیگر از معیارهای اصلی تورم مصرف کننده است را پذیرفت.

کمیته بازار آزاد فدرال این کار را به چند دلیل اصلی انجام داد:

PCE وزن سبد خود را تنظیم می کند زیرا مردم خدمات و کالاهای گران تر را جایگزین ارزان ترها می‎کنند.

PCE شامل پوشش جامع تری از کالاها و خدمات است.

برخلاف CPI، داده‎های تاریخی PCE را می توان تجدید نظر کرد.

شاخص PCE با تغییراتی که دارد٬ تاثیر زیادی برروی تصمیمات فدرال رزرو می‌‎گذارد که این تاثیر می‌تواند دو طرفه باشد. بطور مثال با افزایش تورم امکان دارد فدرال رزرو را مجبور به افزایش نرخ بهره بکند که منجر به افزایش قیمت دلار در مقابل ارزهای دیگر می‌شود. از طرفی دیگر در زمان رکود، افزایش تورم امکان دارد منجر به رکود عمیق شود و در نهایت فدرال رزرو برای جلوگیری از کسادی و رکود بازار تصمیم به کاهش نرخ بهره می‎گیرد و این تصمیم منجر به کاهش قیمت دلار در مقابل دیگر ارزها می‌شود.

هدف گذاری اغلب کشورهای پیشرفته مانند ایالات متحده، اروپا و انگلستان برای نرخ تورم 2 درصد است که در نهایت سیاست گذاری‌های خود را بگونه‌ای تنظیم می‌کنند تا شاخص PCE و در برخی از کشورها شاخص CPI در حدود 2% نوسان داشته باشد. بنابراین شاخص PCE وقتی که تورم در ایالات متحده آمریکا بالا می‌رود٬ به بالای 2% حرکت می‌کند٬ فدرال رزرو رویکردی تندروانه پیدا می‌کنند و با افزایش نرخ بهره تلاش در کاهش تورم و آرام کردن بازار می‌کنند. در مقابل وقتی که تورم به زیر نرخ هدف حرکت کند٬ بانک‌های مرکزی برای افزایش تورم و گرم کردن بازار، تلاش می‌کنند نرخ سیاستی یا بهره‎ی خود کاهش بدهند. بنابراین بانک‌های مرکزی وظیفه دارند که برای کنترل میزان تورم و متعادل کردن بازار در حدود نرخ هدف تمام سعی خود را بکنند. معیار تورم را اغلب بانک‌های مرکزی، شاخص PCE و شاخص CPI در نظر می‌گیرند.

برای کسب دانش بیشتر در بازار فارکس مقاله‌های زیر را مطالعه کنید.